مقاله مشاركت تجارتی (جوینت ونچر)

مشاركت تجارتی (جوینت ونچر)

فصل اول: جوینت ونچر (مشاركت تجارتی).. 4

فصل دوم: اقسام مشاركت تجارتی بین‌المللی در ایران   6  

1) مشاركت تجارتی بین‌المللی قراردادی (مدنی) 7

2) مشاركت تجارتی بین‌المللی شركتی (J.V). 7

- معایب مشاركت تجارتی بین‌المللی قراردادی (مدنی)   7

- عناصر تشكیل دهنده مشاركت تجارتی (J.V) 8

فصل سوم: شكل حقوقی مشاركت تجارتی بین‌المللی (J.V.C)  10

- طبقه بندی قراردادهای مشاركت تجارتی به اعتبار نوع فعالیت....11

1) قراردادهای اكتشاف نفت............. 11

2) قراردادهای امور ساختمانی.......... 12

3) قراردادهای امور بانكی............. 13

الف) مشاركت مدنی در بانكها........... 14

ب) مضاربه در بانك.................... 15

ج) فروش اقساطی در بانك............... 15

د) اجاره به شرط تملیك در بانكها...... 16

فصل چهارم: خاتمه مشاركت تجارتی بین‌المللی (J.V) 17

فصل پنجم: حل و فصل اختلافات........... 19

نتیجه گیری...........................

پیشنهادات

========================

فصل اول:

جوینت ونچر (مشاركت تجارتی)

Joint Venture اصطلاحی است انگلیسی كه در زبان حقوقی و اقتصادی كشور ما به همان لفظ بكار رفته است بعضیها با توجه به اینكه این اصطلاح برای اولین مرتبه در قراردادهای نفتی مورد استفاده قرار گرفته است آن را در مقابل قرارداد امتیاز (Concession) قرار داده و از آن به قرارداد مشاركت تعبیر نموده اند Joint Venture الزاماً قرارداد نیست و گاه ماهیت حقوقی شركت را به خود می گیرد.

اكثر قریب به اتفاق مشاركتهای تجارتی بین‌المللی در ایران به نوعی با مقوله سرمایه گذاری خارجی مرتبط می باشند در حقوق ایران و بیشتر نظامهای حقوقی دو قسم مشاركت تجارتی كه عبارتند از مشاركت تجارتی قراردادی یا مدنی و مشاركت تجارتی شركتی یا حقوقی از یكدیگر قابل تشخیص می باشند كه مشاركت تجارتی قراردادی یا مدنی به جهت عدم برخورداری از شخصیت حقوقی و پیامدهای ناشی از آن چندان مورد استقبال قرار نگرفته است در عوض مشاركت تجارتی شركتی یا حقوقی (J.V) معمولاً در قالب یكی از اقسام شركتهای تجاری مشمول قانون تجارت شكل خارجی و نمود عینی به خود می گیرد و مورد استقبال و توجه سرمایه گذاران خارجی و شركاء محلی ایرانی واقع گشته و مشاركتهای بین‌المللی در قلمرو ایران عمدتاً در این قالب تحقق می یابد. مبنای حقوقی و قانونی مشاركتهای تجارتی بین‌المللی خارجیان با شركاء ایرانی حسب مورد قانون جلب و حمایت سرمایه های خارجی مصوب 1334 و قانون تجارت و نیز قوانین مربوط به مناطق آزاد تجاری صنعتی جمهوری اسلامی ایران می باشد با تصویب قانون اساسی و با خصوص با توجه به نحوه نگارش اصول 44 و 81 قانون اساسی اشكالات و ایراداتی در خصوص مشروعیت یا عدم مشرویت قانونی مشاركت و سرمایه گذاران اشخاص حقیقی و حقوقی خارجی میان صاحبنظران و دست اندركاران امور حقوقی و  اقتصادی مطرح گردیده است به هر تقدیر نیاز روز افزون غیرقابل اجتناب كشور به بهره گیری از سرمایه، تكنولوژی توانائیها و مهارتهای مدیریتی سرمایه گذاران خارجی، غلبه و بكاربردن این مشاركت (مشاركت تجاری)‌(j.v) را در عرصه علم و عمل در پی داشته است.